کسی به عمق وجودم نشسته با احساس
جواهری ته قلبم نهفته چون الماس
چکیده عطر تنش لابه لای رگهایم
چو قطره های زلالی که می چکد از یاس
وخنده های بهشتی شکفته بر لب من
که بهترین شده در قاب عکس یک عکاس
یکی درون وجودم ز عشق لبریز است
و مست میشود از سر کشیدن گیلاس
چهل ستون وجودم دگر نمی لرزد
کسی نشسته درونم شبیهه شاه عباس
:: برچسبها:
شعر,
|